(Parus major)

Bogatka jest bardzo licznym ptakiem lęgowym kraju.
Jest to największa i najpospolitsza z polskich sikor. Jest nieco mniejsza (13-15 cm) i smuklejsza od wróbla. Upierzenie z wierzchu jest szaro-zielone, a od spodu żółte. Ma białe policzki na lśniąco czarnej głowie i czarny krawat.
Zamieszkuje wszelkie lasy liściaste, mieszane i niektóre iglaste. Ponadto zasiedla krajobraz antropogeniczny, włącznie z zadrzewieniami śródpolnymi, parkami i ogrodami, jak również same osiedla ludzkie, ze śródmieściami wielkich miast włącznie.
Jest gatunkiem częściowo osiadłym, częściowo wędrownym. Część krajowej populacji pędzi osiadły tryb życia, zwłaszcza w osiedlach ludzkich, natomiast ptaki z lasów wschodniej Polski na ogół odlatują lub zimują w osiedlach ludzkich. Chętnie odwiedza karmniki. Poza sezonem lęgowym żyje w małych stadkach z innymi sikorami.
W mieście zimą spotykana licznie, choć w różnych liczebnościach w zależności od dzielnicy. W sezonach 2000-2004 w mieście przebywało od 1200 do 2500 ptaków.