(Motacilla alba)

Pliszka siwa jest średnio licznym ptakiem lęgowym kraju.
Na niżu jest rozmieszczona dość równomiernie, choć różnie w poszczególnych biotopach. Wyższą liczebność notuje się wzdłuż większych rzek oraz w mniejszych osiedlach ludzkich i na obrzeżach miast. W Kielcach stwierdzono do tej pory ok. 50 par w różnych częściach miasta.
Jest ptakiem o szczupłym ciele i długim ogonie, długość ciała sięga 18-20 cm. Jej upierzenie jest czarno-szaro-białe.
Szybko chodzi lub biega po ziemi, charakterystycznie kiwając ogonem.
Zamieszkuje głównie osiedla ludzkie i ich obrzeża, rzadko jednak przenika do śródmieści większych miast. Poza osiedlami gniazduje wzdłuż brzegów wód, dróg i linii kolejowych, przenika nawet w głąb kompleksów leśnych, zamieszkując poręby. Powszechnie zajmuje także kamieniołomy, tereny ruderalne, składowiska i tereny kolejowe. Gniazduje w osłoniętych zakamarkach, szczelinach, także w budynkach czy pod mostami.
Żywi się owadami. Żeruje na otwartych przestrzeniach.
Przeloty III-V, VIII-XI. Zimuje nielicznie.