(Passer domesticus)

Wróbel jest bardzo licznym ptakiem lęgowym. Jest szeroko rozpowszechniony prawie we wszystkich osiedlach ludzkich.
Największe zagęszczenia uzyskuje w miastach średniej wielkości. W śródmieściach miast bywa bardzo liczny. Jest on jednym z najliczniejszych gatunków w mieście.
W ostatnich latach w całej Europie Zachodniej nastąpił dramatyczny spadek liczebności tego gatunku.
Wróbel jest wielkości 14-16 cm. Samiec ma szary wierzch głowy brązowe skronie i kark oraz czarny śliniak i brązowo-szaro-płowe skrzydła. Samica ubarwiona jest skromniej od samca. W odróżnieniu od mazurka na policzku brak mu ciemnej plamki, natomiast na skrzydłach występuje jedna biała pręga.
W zasadzie wróbel gnieździ się tylko w zamieszkałych przez człowieka osiedlach miejskich i wiejskich, opuszczając np. wyludnione okolice. Gniazduje w rozmaitych zakamarkach budynków, w budkach lęgowych, buduje też kuliste gniazda w krzewach.
Jest wybitnie osiadły, koczuje jedynie w niewielkim zasięgu.
Niekiedy w okresie zimowym tworzy mieszane stadka z mazurkiem, zawsze jednak z przewagą wróbli. Zimą przebywa zwykle w grupach od kilkunastu kilkudziesięciu osobników, niekiedy 80-100 a wyjątkowo ponad 400 ptaków. Stadka koncentrują się przy łatwo dostępnych źródłach pokarmu, takich jak: karmniki, magazyny zbożowe, śmietniki. W okresie zimowym odżywia się zwykle pokarmem roślinnym - nasionami zbóż i chwastów, drzew i krzewów.
Zimą w mieście przebywa do 14 000 osobników tego gatunku. Najliczniej występuje na osiedlach Sady, KSM, Bocianek i osiedlu Świętokrzyskim gdzie stwierdzono odpowiednio 40% wszystkich odnotowanych ptaków. Zdecydowanie mniej licznie widywany jest w części północnej miasta.