4 czerwca 1989 roku, odbyła się pierwsza tura wyborów parlamentarnych na zasadach ustalonych podczas obrad Okrągłego Stołu. Były to pierwsze w powojennej historii kraju częściowo wolne, tak zwane kontraktowe wybory do Sejmu oraz całkowicie wolne do przywróconego Senatu. Wybory zakończyły się zwycięstwem „Solidarności”.
Wynik wyborów był zwycięstwem demokratycznej opozycji i działaczy „Solidarności” – na tyle, na ile było to możliwe, bo w wyborach do Sejmu i tak co najmniej 65 proc. mandatów z założenia miało trafić do działaczy PZPR lub jej przybudówek.
Kandydaci wspierani przez Komitetu Obywatelskiego "Solidarność", zdobyli wszystkie mandaty przeznaczone dla bezpartyjnych, a także objęli 99 na 100 miejsc w Senacie. Spektakularną porażką okazały się wyniki przedstawicieli władzy. Spośród kandydatów z krajowej listy wyborczej tylko dwie z 35 osób nieznacznie przekroczyły próg 50% głosów ważnych i uzyskały mandaty.
Porażka komunistycznej władzy rozpoczęła proces demokratycznych zmian w Polsce oraz w całej Europie Środkowej. W wyniku wyborów utworzono rząd z pierwszym niekomunistycznym premierem, którym został Tadeusz Mazowiecki.
Wybory czerwcowe poprzedziły wielomiesięczne dyskusje władzy z opozycją. Przełomowy moment stanowiły obrady Okrągłego Stołu, podczas których ustalono zasady przeprowadzenia wyborów. Opozycja, przystąpiła do nich zjednoczona w Komitecie Obywatelskim "Solidarność", jego przewodniczącym w naszym regionie został Józef Płoskonka.